This page has been validated.
BOTANY OF TERRA AUSTRALIS
77

oris aucta margine prominilo integerrimo. Ore plusquam semiorbiculari, paulo infra marginem extus cincto annulo tenui, ortum præbente processubus numerosis (19-23), parallelis costæformibus, adnatis, extremitate interiore soluta brevi incurva acuta. Operculo e petiolo derivato et postico lateri oris ascidii lata basi inserto, foliaceo orbiculato-obovato emarginato planiusculo viridi, venis nigro-purpureis latis ramosis apice anastomozantibus pieto, extus pilosiusculo intus glabro.

Scapus simplicissimus erectus pedalis sesquipedalis villosus pilis simplicibus acutis, instructus bracteis nonnullis alternis remotis deciduis; dimidio inferiore quandoque angulato, superiore semper tereti. Spica terminalis erecta biuncialis, composita spiculis numerosis, superioribus confertis, inferioribus sensim remotioribus, omnibus pedunculatis 4-5-floris, floribus subcorymbosis ebracteatis. Bracteæ pedunculos spicularum subtendentes subulato-lineares deciduæ. Flores parvi. Calyx albus, altè 6-fidus simplici serie, regularis æqualis, extus pube adpressa simplici, laciniis ovato-lanceolaris patulis apice denticulo interiore auctis; basi intus incrassata pilisque capitatis brevissimis hispidula. Stamina margini tubi calycis inserta, ejusdem laciniis breviora; sex laciniis alternantia longiora et præeociora; Filamenta subulata erecto-conniventia glabra purpurascentia: Antheræ conniventes subrotundæ didymæ, lobis appositis purpurascentibus longitudinaliter dehiscentibus, connectivo subgloboso fungoso celluloso albo adnatis: Pollen flavum. Pistilla 6 approximata, staminibus minoribus breviora; Ovaria cum laciniis perianthii alternantia subovata parum compressa glabra, margine ventrali truncato dorsali rotundato, monosperma; Ovulo erecto, magnitudine fere loculi et intra testam membranaceam continente sacculum magnitudine cavitatis testæ, pendulum: Styli terminales teretiusculi: Stigmata simplicia. Fasciculus laxus albus villorum centrum receptaculi intra ovaria occupat.

Obs. Cephalotus has been referred by its discoverer Labillardière to Rosaceæ, to which, notwithstanding its coloured calyx and the absence of petals, it seems to have the nearest aftinity; a knowledge of the fruit, however, is wanting to determine absolutely its place in the natural method. From the structure of its ovulum, even in the unimpregnated state, I entertain no doubt that the radicule of the embryo points to the umbilicus of the seed and therefore downwards; a circumstance in which it would differ from the greater part, but not from all the [602 Rosaceæ; and in other respects it does not appear to belong to any subdivision of that order hitherto proposed.

In the structure of its ascidia it agrees with Nepenthes, with which, however, it has no other point of resemblance.

The ascidia or pitchers of Cephalotus were observed to be in general nearly half filled with a watery fluid, in which great numbers of a small species of Ant were frequently found drowned. This fluid, which had a slightly sweet taste, may possibly be in part a secretion of