Page:Metamorphoses.djvu/150

OVID ipse modo inmensum spiris facientibus orbem cingitur, interdum longa trabe rectior exstat, inpete nunc vasto ceu concitus imbribus amnis fertur et obstantis proturbat pectore silvas. cedit Agenorides paullum spolioque leonis sustinet incursus instantiaque ora retardat cuspide praetenta: furit ille et inania duro vulnera dat ferro figitque in acumine dentes. iamque venenifero sanguis manare palato coeperat et virides adspergine tinxerat herbas; sed leve vulnus erat, quia se retrahebat ab ictu laesaque colla dabat retro plagamque sedere cedendo arcebat nec longius ire sinebat, donec Agenorides coniectum in gutture ferrum usque sequens pressit, dum retro quercus eunti obstitit et fixa est pariter cum robore cervix. pondere serpentis curvata est arbor et ima parte flagellari gemuit sua robora cauda 80 85 90 Dum spatium victor victi considerat hostis, vox subito audita est; neque erat cognoscere 95 promptum, unde, sed audita est: quid, Agenore nate, peremptum serpentem spectas? et tu spectabere serpens." ille diu pavidus pariter cum mente colorem perdiderat, gelidoque comae terrore rigebant: ecce viri fautrix superas delapsa per auras Pallas adest motaeque iubet supponere terrae vipereos dentes, populi incrementa futuri. paret et, ut presso sulcum patefecit aratro, spargit humi iussos, mortalia semina, dentes. indc (fide maius) glaebae coepere moveri, l 30 100 105