Page:Metamorphoses.djvu/338

OVID quem sibi Pandion opibusque virisque potentem et genus a magno ducentem forte Gradivo conubio Procnes iunxit: non pronuba luno non Hvmenaeus adest, non illi Gratia lecto: Fumenides tenuere faces de funere raptas Eumenides stravere torum, tectoque profanus incubu edit. hac ave coniuncti Procne Tereusque, parentes hac ave sunt facti; gratata est scilicet illis 4.30 it bubo thalamique in culmine s Thracia, disque ipsi grates egere; diemque, 435 quaque data est claro Pandione nata tyranno quaque erat ortus Itys, festum iussere vocari: usque adeo latet utilitas. Jam tempora Titan quinque per autumnos repetiti duxerat anni, cum blandita viro Procne " si gratia" dixit 440 « ulla mea est, vel me visendai mitte sorori, vel soror huc veniat: redituram tempore parvo promittes socero; magni mihi muneris instar germanam vidisse dalis.” iubet ille carinas in freta deduci veloque et remige portus 4.15 Cecropios intrat Piraeaque litora tangit. ut primum soceri data copia, dextera dextrae iungitur, et fausto committitur omine sermo. coeperat, adventus causam, mandata referre coniugis et celeres missae spondere recursus: ecce venit magno dives Philomela paratu, divitior forma; quales audire solemus naidas et dryadas mediis incedere silvis, 450 318