Page:Metamorphoses.djvu/388

OVID quaque pater Cory thi parva tumulatus harena est, et quos Maera novo latratu terruit agros, Eurypylique urbem, qua Coae cornua matres gesserunt tum, cum discederet Herculis agmen, Phoebeamque Rhodon et Ialysios Telchinas, 365 quorum oculos ipso vitiantes onnia visu luppiter exosus fraternis subdidit undis; transit et antiquae Cartheia moenia Ceae, qua pater Alcidamas placidam de corpore natae miraturus erat nasci potuisse columbam inde lacus Hyries videt et Cycneia Tempe, quae subitus celebravit olor: nam Phyllius illic imperio pueri volucrisque ferumque leonerm tradiderat domitos; taurum quoque vincere iussus vicerat et spreto totiens iratus amore praemia poscenti taurum suprema negabat; ille indignatus "cupies dare" dixit et alto desiluit saxo; cuncti cecidisse putabant: factus olor niveis pendebat in aere pennis; at genetrix Hyrie, servatum nescia, flendo dilicuit stagnumque suo de nomine fecit. adiacet his Pleuron, in qua trepidantibus alis Ophias effugit natorum vulnera Combe; inde Calaureae Letoidos adspicit arva in volucrem versi cum coniuge conscia regis. 385 dextera Cyllene est, in qua cum matre Menephron concubiturus erat saevarum more ferarum; Cephison procul hinc deflentem fata nepotis 368 370 375 380