Page:Metamorphoses.djvu/444

OVID sed vigor ingenii quondam velocis in alas inque pedes abiit; nomen, quod et ante, remansit. non tamen haec alte volucris sua corpora tollit, 25 nec facit in ramis altoque cacumine nidos: propter humum volitat ponitque in saepibus ova antiquique memor metuit sublimia casus amque fatigatum tellus Aetnaea tenebat Daedalon, et sumptis pro supplice Cocalus armis mitis habebatur; iam lamentabile Athenae pendere desierant Thesea laude tributum templa coronantur, bellatricemque Minervam cum love disque vocant aliis, quos sanguine voto 265 muneribusque datis et acerris turis honorant; sparserat Argolicas nomen vaga fama per urbes Theseos, et populi, quos dives Achaia cepit, huius opem magnis inploravere periclis, huius opem Calydon, quamvis Meleagron haberet, sollicita supplex petiit prece: causa petendi sus erat, infestae famulus vindexque Dianae. Oenea namque ferunt pleni successibus anni primitias frugum Cereri, sua vina Lyaeo, Palladios flavae latices libasse Minervae; coeptus ab agricolis superos pervenit ad omnes ambitiosus honor: solas sine ture relictas praeteritae cessasse ferunt Iatoidos aras tangit et ira deos. "at non inpune feremus, quacque inhonoratae, non et dicemur inultae" 280 inquit, et Oeneos ultorem spreta per agros 260 271 275 424