Page:Metamorphoses.djvu/478

OVID snepe sub hac dryades festas duxere choreas, saepe etiam manibus nexis ex ordine trunci circuiere modum, mensuraque roboris ulnas quinque ter inplebat, nec non et cetera tantum silva sub hac, silva quantum fuit herba sub omni. 750 non tamen idcirco ferrum Triopeius illa abstinuit famulosque iubet succidere sacrum robur, et ut iussos cunctari vidit, ab uno edidit haec rapta sceleratus verba securi: non dilecta deae solum, sed et ipsa licebit 755 sit dea, iam tanget frondente cacumine terram.' dixit, et obliquos dum telum librat in ictus, contremuit gemitumque dedit Deoia quercus, et pariter frondes, pariter pallescere glandes coepere ac longi pallorem ducere rami cuius ut in trunco fecit manus inpia vulnus, haud aliter fluxit discusso cortice sanguis, quam solet, ante aras ingens ubi victima taurus concidit, abrupta cruor e cervice profundi. obstipuere omnes, aliquisque ex omnibus audet deterrere nefas saevamque inhibere bipennem: 766 aspicit hune ‘ mentis , que ‘ piae cape premia ! , dixit Thessalus inque virum convertit ab arbore ferrum detruncatque caput repetitaque robora caedit, redditus et medio sonus est de robore talis 770 nympha sub hoc ego sum Cereri gratissima ligno, quae tibi factorum poenas instare tuorum vaticinor moriens, nostri solacia leti. persequitur scelus ille suum, labefactaque tandem ictibu corruit et multam prostravit pondere silvm. 760 is innumeris adductaque funibus arbor 775 4-58