237
AD CATULLUM.
Catulle frater, ut velim comes tibi
Remota per vireta, per cavum nemus
Sacrumque Ditis haud inhospiti specus,
Pedem referre, trans aquam Stygis ducem
Secutus unum et unicum, Catulle, te,
Ut ora vatis optimi reviserem,
Tui meique vatis ora, quem scio
Venustiorem adîsse vel tuo lacum,
Benigniora semper arva vel tuis,
Ubi serenus accipit suos deus,
Tegitque myrtus implicata laureâ,
Manuque mulcet halituque consecrat
Fovetque blanda mors amabili sinu,
Et ore fama fervido colit viros
