This page does not need to be proofread.

202 „Verkeerd (weer!) aangesloten!" Dat 's alles wat ik hoor; RrrrringI! Dan zeg ik nee, dat zeg 'k je niet — daar ben 'k te netjes voor. RrrrringI! Wie maar wat heeft te vragen, Valt ruw in elk gesprek, RrrrringI! E n staat daar lomp, onaangediend i n mijn intiem vertrek RrrrringI! De kleverigste kletskous, d' Onmogelijkste vlerk, RrrrringI! Die haalt je kalm per telefoon, floep! midden uit je werk. RrrrringI! Hij 's veilig, dus waarom niet? En, krijgt ie 't i n z'n kop, RrrrringI! Dan belt ie op een goeien dag de Koningin eens op. RrrrringI! De telefoon verleert je Manieren en fatsoen, RrrrringI! Want op zoo'n grooten afstand hoef je niet beleefd te doen. RrrrringI! De zachtst-gezinde menschen, Zijn grof per telefoon, RrrrringI! Ze bijten bits hun woorden af, en vinnig klinkt hun toon. RrrrringI! Ik noem maar niet meer grieven — Vanwege plaatsgebrek, RrrrringI! Ik zwijg dus van het eeuwigdurend wachtwoord: „In gesprek!" RrrrringI!