Page:The Journal of Classical and Sacred Philology, Volume 1, 1854.djvu/399

This page needs to be proofread.

Adversaria. 389 tantum mederi, in quibus lectio aliqua forte fortuna superstes genuinae scriptionis vestigium servavit vel in quibus constans quaedam ac frequentata dictio nee non constructio alienam arguit manum. Cujus rei exemplum sint, praeter superiora, quae non leguntur in Gorg. 462 E. e'yob fie, el p.ev tovt ecmv r) pr/Topucr}, r)v Topyias 7riTi]8(vei, ovk olda. unus tantum codex habet 6 pro ffv ; idque repositum bonum reddit hunc sensum : ego vero nescio utrum id, quod Gorgias exercet, sit rhetorica. Nam in illis versis, uti Graecitas postulat, sic: ego vero nescio utrum rhetorica, quam Gorgias exercet, sit id. quod erit intelligendum ad hoc (id) tovt ? Huic addatur alterum exemplum in eadem pagina obvium 463 c. eyw 8' avTO> ovk diroKpivovpai irpoTepov , npXv av TTpwrov diroKpivcofiai o ti io-Tiv. Quis usquam vidit npv av sic positum inter nporepov et irpcorov? Meo igitur periculo redde hoc 'irpajrov scribis, qui id audacius hie apposuerunt, quum vulgo tantum nporepov in npcbTov mutarint, ex gr. Arist. Vesp. 55, et Acharn. 383, vvv ovv pe 7rpa>Tov, irpiv eyeiv, iao~a.Te atque hac occasione etiam vide scribarum constructionem in his ibid. 371, tovs re yap TpOTTOVS tovs twv aypoiKcov olda x a ' L P 0VTas o~(pobpa, edv tis avrovs evkoyfj ko ttjv noXiv kt, legendum enim olda, x a l P ^ VT <" o-cpodpa. scil. tSv dypoUav: Scribae enim arbitrati hoc participium ad tovs rpowovs referendum esse sic mutarunt-: quasi vero dici posset ol rporroi xalpovo-i. Sed redeamus ad Platonis Cratylum, hoc tamen prius loco expedito, Gorg. 475 d. 2. Aeai av ovv crt> paXKov to kcikiov kcli to a'taxiov o.vt tov tjttov ; Nimi- rum bonae scriptionis vestigia supersunt in codicibus, qui habent to ante paWov et positivum alo-xpov : accedit quod p,aov et <xvt simul in talibus stare non possunt, quod vero nesciebant scribae. Quare referimus p.aXov ad sequentia adjectiva et legimus, rejecto utroque to sic : 2. Ae'ctt av ovv av to paWov kokov koX alcrxpov dvA tov t)ttov; scil. KaKov Kal alo-xpov: ita ut paWov et tjttov sibi opponantur et dvTi solum sic interpositum ad verbum pertineat. Crat. 388 D. 2. Y-lev. t<3 fie twos epytp o didaaKaXiKos XPW TCII > otov tco ovopari xPV Tat '> Post fie excidit dr), post didao-KaXiKos autem Ka>s. Facilius est ostendere hoc KaS>s abesse non posse, quum in proxime praece- dentibus, per quae auctor ad hanc quaestionem progreditur, quater recurrat, et vix sibi similiora inveniri possint quam koXikos et