An Etymological Dictionary of the German Language/Ducaten
Ducaten, m. (ducat, m., rarely fem. in earlier ModHG.), ‘ducat,’ from late MidHG. ducâte, m. (MidLat. ducâtus).
Ducaten, m. (ducat, m., rarely fem. in earlier ModHG.), ‘ducat,’ from late MidHG. ducâte, m. (MidLat. ducâtus).