An Etymological Dictionary of the German Language/Ruck
Ruck, m., ‘jerk, tug,’ from MidHG. ruc (gen. ruckes), OHG. ruc (gen. rucches), m., ‘sudden motion, jerk.’—
Ruck, m., ‘jerk, tug,’ from MidHG. ruc (gen. ruckes), OHG. ruc (gen. rucches), m., ‘sudden motion, jerk.’—