128
THE BHAGAVAD-GITA.
सर्वभूतानि कौन्तेय प्रकृतिं यान्ति मामिकाम् ।
कल्पक्षये पुनस्तानि कल्पादौ विसृजाम्यहम् ॥ ७ ॥
All beings, O Kaunteya, enter my lower nature[1] at the end of a world-age;[2] at the beginning of a world-age[2] again I emanate them. (7)
प्रकृतिं स्वामवष्टभ्य विसृजामि पुनः पुनः ।
भूतग्राममिमं कृत्स्नमवशं प्रकृतेर्वशात् ॥ ८ ॥
Hidden in Nature,[1] which is mine own, I emanate again and again all this multitude of beings, helpless, by the force of Nature[1]. (8)
न च मां तानि कर्माणि निबध्नन्ति धनञ्जय ।
उदासीनवदासीनमसक्तं तेषु कर्मसु ॥ ९ ॥
Nor do these works bind me, O Dhananjaya, enthroned on high unattached to actions. (9)
मयाऽध्यक्षेण प्रकृतिः सूयते सचराचरम् ।
हेतुनाऽनेन कौन्तेय जगद्विपरिवर्तते ॥ १० ॥
Under Me as supervisor, Nature[1] sends forth
