Page:Five Pieces of Runic Poetry.djvu/118

This page has been proofread, but needs to be validated.

[ 97 ]

Her mun Allvallthur koma,
Oc hanu sialfann at sia.

Hermothor oc Bragi,
Quath Hropta Tyr,
Gangit i gogn Grami,
Thui at Kongur fer sa,
Er Kappi thickir,
Til Hallar hinnig

Ræsir that mællti,
Var fra Romo kominn,
Stoth allur i drora drifinn;
Illuthigur mioc,
Thykir oss Othinn vera,
Siam ver um hann hugi.

Einheria Grith,
Thu scallt allra hafa,
Thigg thu at Asum Ol
Jarla Bagi
Thu att inni her
Atta Brothur, quath Bragi.

Gerthar varar,
Quath hinn gothi kongur,
Viljem ver sialfar hafa,
Hialm oc Brynio
Scal hyrtha vel,
Gott er til Geirs at taca.

Tha that kynthiz,
Hue sa kongur hafthi,
Vel of thyrmt Veom
Er Hacon batho,
Heilann kema,
Rath all oc Reginn.

Gotho dogri
Verthur sa Gramur um borinn,
Er ser getur slican sefa,
Hanns alldar,
Ae mun vera.
At gotho getit.

Mun obunthinn,
A yta Siot,
Fenris Ulfur fara,
Athur iafn gothur
A autha tranth,
Kongs Mathur komi.

Deyr fe
Deyia frænthur
Eythiz Land oc Lath,
Sizt Hacon,
Meth Heythin Goth,
Morg er thioth um thiath.


[A different copy of part of the above poem, containing many variations, may be found in Bartholin’s Causæ contemptæ a Danis mortis. Lib. 2. Cap. 11. p. 520.]