Page:History of the Indian Archipelago Vol 2.djvu/66

This page needs to be proofread.

52 LANGUAGE ANDLITERATURE oi*ahg, maka piala yang bartatakkan ratna mutu manikam itu-pun di-paredarkan oranglah pada sa- gala Pagawe dan Patuwanan ; maka rabana pun bar- bunyilah dan badiian yang baik suwara itu-pun barnyanyilah tarlalu mardu suwaranya ; maka sa- kalian pun ramailah barbangkit manarik; maka Tun Tuah pun manyambah kapada raja muda, lalu barbangkit, sarta mamagang hulu kris panjangtampa Malaka tarlalu amat baik sikap-nya manarik itu,lalu barlompat saparti partikaman sarta manyambah la- lu suka ; maka raja-muda pun suka malihat iya tiada jamu pada mata baganda ; maka didalam hati ba- ganda sunggohlah Tun Tuah ini hulubalang, manis barang lakunya. Satala itu, maka Tun Jabat pun manyambah Raja-muda, lalu manarik ; maka Hang Lakyer dan Hang Lakyu pun mangambil piala dari pada orang mangisi piala itu lalu di-anggapkan pada Hang Kasturi ; maka Hang Kasturi pun ma- nanggap Adipati Palembang, maka sagala Pagawe dan Patuanan pun barsoraklah tarlalu ramai ; maka Adipati Palembang pun manyambah lalu bangun ma- narik; maka di-anggap-kanya pada Tun Rana Diraja ; maka Tun Rana Diraja pun manyambah pada Raja- muda lalu bangun manarik; maka Tun Tuah, Hang Jabat, Hang Kasturi pun mangambil piala itu dari- pada tangan orang mangisi piala itu, maka dipanohi dangan arak, maka di-bawah-nya manarik ; maka di- anggapkan kapada Tun Rana Diraja, maka Tun Rana Diraja tiada khabarakan diri, lalu tarduduk,