PERSI SATVRA II
somnia pituita qui purgatissima mittunt praecipui sunto sitque illis aurea barba. aurum vasa Numae Saturniaque impulit aera Vestalesque urnas et Tuscum fictile mutat. 60 curvae in terris animae et caelestium inanis ! quid iuvat hoc, templis nostros immittere mores et bona dis ex hac scelerata ducere pulpa ? haec sibi corrupto casiam dissolvit olivo, et Calabrum coxit vitiato murice vellus ; 65 haec bacam conchae rasisse et stringere venas ferventis massae crudo de pulvere iussit. peccat et haec, peccat, vitio tamen utitur. at vos dicite, pontifices : in sancto quid facit aurum ? nempe hoc quod Veneri donatae a virgine pupae. 70 quin damus id superis, de magna quod dare lance non possit magni Messalae lippa propago : compositum ius fasque animo sanctosque recessus mentis et incoctum generoso pectus honesto. haec cedo ut admoveam templis, et farre litabo. 75
