Page:Metamorphoses.djvu/138

OVID utque malum late solet inmedicabile cancer 825 serpere et inlaesas vitiatis addere partes, sic letalis hiems paullatim in pectora venit vitalesque vias et respiramina clausit, nec conata loqui est nec, si conata fuisset, vocis habebat iter: saxum iam colla tenebat, 830 oraque duruerant, signumque exsangue sedebat; nec lapis albus erat: sua mens infecerat illam. Has ubi verborum poenas mentisque profanae cepit Atlantiades, dictas a Pallade terras linquit et ingreditur iactatis aethera pennis. 835 sevocat hunc genitor nec causam fassus amoris "fide minister" ait "iussorum, nate, meorum, pelle moram solitoque celer delabere cursu, quaeque tuam matrem tellus a parte sinistra suspicit (indigenae Sidonida nomine dicunt), 840 hanc pete, quodque procul montano gramine pasci armentum regale vides, ad litora verte!" dixit, et expulsi iamdudum monte iuvenci litora iussa petunt, ubi magni filia regis ludere virginibus Tyriis comitata solebat. non bene conveniunt nec in una sede morantur maiestas et amor; sceptri gravitate relicta ille pater rectorque deum, cui dextra trisulcis ignibus armata est, qui nutu concutit orbem, induitur faciem tauri mixtusque iuvencis mugit et in teneris formosus obambulat herbis. quippe color nivis est, quam nee vestigia duri calcavere pedis nec solvit aqaicus auster. 118 845 850