Page:Metamorphoses.djvu/34

OVID foeda Lycaoniae referens convivia mensae ingentes animo et dignas Iove concipit iras conciliumque vocat: tenuit mora nulla vocato:s Est via sublimis, caelo manifesta sereno; lactea nomen habet, candore notabilis ipso hac iter est superis ad magni tecta Tonantis regalemque domum: dextra laevaque deorum atria nobilium valvis celebrantur apertis. plebs habitat diversa locis: hac parte potentes caelicolae clarique suos posuere penates; hic locus est, quem, si verbis audacia detur, haud timeam magni dixisse Palatia caeli. 170 175 Ergo ubi marmoreo superi sedere recessu, celsior ipse loco sceptroque innixus eburno terrificam capitis concussit terque quaterque caesariem, cum qua terram, mare, sidera movit. 180 talibus inde modis ora indignantia solvit: " non ego pro mundi regno magis anxius illa tempestate fui, qua centum quisque parabat inicere anguipedum captivo bracehia caelo. nam quamquam ferus hostis erat, tamen illud ab uno corpore et ex una pendebat origine bellum nunc mihi qua totum Nereus circumsonat orbein perdendum est mortale genus: per flumina iuro infera sub terras Stygio labentia luco! cuncta prius temptata, sed inmedicabile corpus 190 ense recidendum, ne pars sincera trahatur. sunt mihi semidei, sunt, rustica numina, nymphae faunjque satyrique et monticolae silvani; quos quoniam caeli nondum dignamur honore, 186