70 Vriend en vriend, en zoon en vader, Elk aan eiken kant der lijn! Brengt je dan 't idee niet nader, Dat de strijders gekken zijn? Gekken zijn 't! aan beide zijden, Onze sympathie niet waard, Te verdwaasd om uit te scheiden, Als een toomloos, hollend paard. Duidelijk verklaart het geene, Waarom hij 't gemoord begon, „Prusianisme", zegt de eene, d' Ander: ,,'t plaatsje in de zon." En met zulke vage woorden Snelde men in 't strijdgewoel, En zoo als de grond van 't moorden, Even wazig — is het doel. Laat 'm branden, ook al brandt ie Nóg zoo fel daar, d' oorlogstoorts, Weg met pro's! Wees enkel anti: Anti-dollemans-oorlogskoortsl 29. DE MELKKNECHT EN DE DUITSCHE KULTUR. „Wij ontmoetten dezer dagen een knap man uit het volk, die jaren lang «1» melkknecht i n Duitschland waB werkzaam geweest. Zijne krachtige, sympathieke persoonlijkheid wekte vertrouwen, en wij konden den lust niet weerstaan hem te ondervragen, om van hem te vernemen wat hem van de Duitsche kuituur had gesproken. „ D e D u i t s c h e » zijn vlotte menschen," zeide hij. — „ E n bet drinken?" vroegen wij. „Bier," was het antwoord. „Overal en altijd i n Westfalen, bier." — Toen begon i k zoowat over de denkbeelden van von Treitschke en Bernardi. Dat was echter aan onzen melkknecht onbekend terrein gebleven. — Men kan zeker niet afgaan op de ondervindingen van één Nederlandschen melkknecht, wanneer men w i l weten wat de Duitsche Kultur beteekent. Toch valt niet te ontkennen, dat de opmerkingen van den melkknecht misschien den sleutel geven, waardoor wij een der hoofdoorzaken van het eucces der Duitschers leeren begrijpen." N. B. C.
Wrj zijn niet lichtvaardig en wuft van natuur, We gelooven maar zóó niet wat elk zegt! We hebben daarom, want we zijn wat secuur, d' Opinie gevraagd over Duitsche kuituur Van een knappen en krachtigen melk-knecht.
