This page has been proofread, but needs to be validated.
The Sherd of Amenartas
37

bil' erat. Hec gno pat tui amore cvlſa p'mū q'dē ei conubiū michi mortē parabat. poſtea v'ro recvſāte Callicrate amore mei et timore regine affecto nos r magicā abduxit p'r vias horribil' vbi eſt puteus ille fūdus, cuius iuxta aditū iacebat ſenio philoſophi cadauer, et advēiētiſtravit flaā Vite erectā, īſtar columne volutātis, voces emittētē ſi tonitrvs: tūc r ignē īpetu nociuo expers trāſiit et iā ipſa ſeſe formoſior viſa eſt.

Qui fac iuravit ſe patrē tuū quo iortalē oſſurā eſſe, ſi me prius occiſa regine cōtvberniū mallet; ne enī ipſa me occidere valuit, pter noſtratū gicā cuius egomet tem habeo. Ille vero nichil huius ge maluit, manib ante ocul paſſis ne mulie formoſitatē adſpiceret: poſtea cū gica cuſſit arte, at mortuū efferebat īde cū fleti et vagiti, me r timorē expulit ad oſtiū gni flumi veliuoli porro in nave in qua te peperi, uix poſt dies hvc Athenas invecta ſū. At tu, O Tiſiſthe, ne q'd quorū mādo nauci fac: neceſſe cuī eſt mulierē exqvirere ſi qva Vite myſteriū īpetres et vīdicare, quātū in te eſt, patrē tuū Callicra in regine morte. Sin timore ſeu ali cavſa rē relīquis īfectā, hoc ipſū oī poſte mādo dū bonvs s inveniatur qvi ignis lauacrū nō rhorreſcet et tentia dig dōīabi hōīū.

Talia dico incredibilia dē at me ficta de re michi cognitis.

Hec Grece scripta Latine reddidit vir doctus