in ஞெண்டு for நண்டு, ஞான் for நான் ; ச for த as in பிச்சு for பித்து ; ய for ச as in நேயம் for நேசம் ; ன், ல் for ம், ர் and ள் as in கலன்-கலம், திறல்-திறம், மதில்-மதிள் &c. The Malayalam language which may be taken as a highly differentiated dialect of Tainil affords plenty of instances of this sort of interchange in letters, technically called போலி. But the reader must be warned against confounding it with the ungrammatical or vulgar usages pointed out by Buddha-Mitra as prevalent in different parts of the Tamil country even in his days :— நாளி கோளி மூளை உளக்கு வாளை வளி எனவும், விழக்கு பழிங்கு தழிகை இழமை எனவும்... கருநிலஞ்சுற்றின தேசத்துச் சிலர் வழங்குவர். வெச்சிலை முச்சம் கச்சை எனவும், உற்றியம்போது எனவும், மற்றியம் பிற்றை வாங்கிவிற்றான் எனவும்... காவிரிபாய்ந்த நிலத்துச் சிலர் வழங்குவர். நெல்லுக்கா நின்றது வீட்டுக்கா நின்றது என்று பாலாறு பாய்ந்த நிலத்துச் சிலர் வழங்குவர். மற்றும் இவனைப்பாக்க இங்காக்க அங்காக்க எனவும், இப்படிக்கொற்ற அப்படிக்கொற்ற எனவும், சேத்துநிலம் ஆத்துக்கால் எனவும், வாயைப்பயம் கோயிமுட்டை எனவும், உசிர் மசிர் எனவும், பிற வாற்றானும் அறிவில்லா தார் தமிழைப் பிழைக்க வழங்குவர்.—Vir. p. 64.
Rules are given in Tamil grammar books to determine what words are of pure Tamil origin and what are borrowed. They are highly important to a Dravidian philologist. There are 247 letters, both single and compound; but all are not used in the building up of Tamil words. Some letters may come at the beginning, while some
