Page:Ten Tragedies of Seneca (1902).djvu/126

Claro devehit alveo: 355
Non quidquid Libycis terit
Fervens area messibus.
Quem non concutiet cadens
Obliqui via fulminis:
Non Eurus rapiens mare; 360
Aut fævo rabidus freto
Ventosi tumor Adriæ:
Quem non lancea militis,
Non strictus domuit chalybs:
Qui tuto positus loco, 365
Infra se videt omnia:
Occurritque suo libens
Fato: nec queritur mori.
Reges conveniant licet,
Qui sparsos agilant Dahas; 370
Qui rubri vada litoris,
Et gemmis mare lucidum
Late sanguineum tenent:
Aut qui Caspia fortibus
Recludunt juga Sarmatis. 375
Certet, Danubii vadum
Audet qui pedes ingredi;
At quocunque loco jacent
Seres vellere nobiles;
Mens regnum bona possidet. 380
Nil ullis opus est equis;
Nil armis, & inertibus
Tells, quæ procul ingerit
Parthus, cum simulat fugas:
Admotis nihil est opus 385
Urbes sternere machinis,
Longe saxa rotantibus.
Rex est, qui metuit nihil.
Rex est, qui cupiet nihil.
Hoc regnum sibi quisque dat. 390
Stet, quicunque volet, potens
Aulæ culmine lubrico:
Me dulcis saturet quies.
Obscuro positus loco,
Leni perfruar otio. 395
Nullis nota Quiritibus
Ætas per tacitum fluat
Sic cum transierint mei
Nullo cum strepitu dies,
Plebeius moriar senex. 400
Illi mors gravis incubat.
Qui notus nimis omnibus,
Ignotus moritur sibi.