Page:Ten Tragedies of Seneca (1902).djvu/36

This page needs to be proofread.
16
SENECA'S TRAGEDIES.
[Lines 208—247

Secura fulfit. finis alterius mali Gradus eft futuri, protenus reduci novus Paratur hoftis, antequam Isetam domum 210 Contingat, aliud juffus ad bellum meat. Nee ulla requies, tempus aut uUum datur, Nifi dum jubetur: fequitur a primo ftatim Infefta Juno, numquid immunis fuit Infantis setas.' monftra fuperavit prius, 215 Quam noffe poffet. gemina criftati caput Angues ferebant ora, quos contra obvius Reptavit infans; igneos ferpentium Oculos remiffo lumine ac placido intuens, Ardlos ferenis vultibus nodos tulit; 220 Et tumida tenera guttura elidens manu, Prolusit hydrae: Maenali pernix fera, Multo decorum pneferens auro caput, Deprenfa curfii eft. maximus Nemeae timor Gemuit lacertis preffus Herculeis leo. 225 Quid ftabula memorem dira Biftonii gregis, Suifque regem pabulum armentis datum? Solitumque denfis hifpidum Eiymanthi jugis Arcadia quatere nemora Maenalium fuem? Taurumque centum non levem populis metum? 23° Inter remotos gentis Hefperise greges Paftor triformis litoris Tarteffii Peremtus, adla eft prseda ab Occafu ultimo. Notum Cithasron pavit Oceano pecus. Penetrare juffus Solis aftivi plagas, 235 Et adufta medius regna quae torret dies. Utrinque montes folvit abrupto objice, Et jam ruenti fecit Oceano viam. Poft base, adortus nemoris opulenti domos, Aurifera vigilis fpolia ferpentis tulit. 240 Quid? fseva Lernas monftra, numerofum malum, Non igne demum vicit, & docuit mori? Rolitafque pennis condere obdudlis diem Petiit ab ipfis nubibus Stymphalidas ? Non vicit ilium caelibis femper tori 245 Regina gentis vidua Thermodontise: Nee ad omne clarum facinus audaces manus


and the end of one calamity is only the beginning of another. From afar off, a fresh enemy prepares to enter on the scene, and before he (Alcides) reaches his welcome home, he is forthwith commanded to enter upon some fresh contest: nor is there any respite or any opportunity afforded for rest, but the brief interval between one command and that which is to follow! Implacable Juno is always in foremost pursuit! Why, I ask, was the the tender infant even allowed to be free from her resent-