Page:The Botany of the Antarctic Voyage.djvu/436

This page has been validated.
400
FLORA ANTARCTICA.
[Fuegia, the

Hab. Kerguelen's Land, not uncommon on moist sandy banks (barren).

Closely allied to the British Physcomitrium pyriforme, of which it may be a variety.

Plate CLI. Fig. V.—1, a tuft of the natural size; 2 and 3, leaves; 4, apex of ditto:—magnified.


5. LEPTOSTOMUM, Br.

1. Leptostomum Menziesii, Brown; caule subsimplici, foliis oblongo-ovatis apice denticulatis nervosis piliferis, theca oblongo-clavata subrecurva horizontaliter inclinata, operculo conico, rostro brevi obliquo. Gymnostomum Menziesii, Hook. Musc. Exot. t. 6.

Hab. Hermite Island, Cape Horn; very common from the sea coast to the top of the hills, alt. 1700 ft., on trees, rocks and banks, forming large noble tufts. Strait of Magalhaens, D'Urville.


6. SPLACHNUM, L.

1. Splachnum Magellanicum, Brid.; caule erecto subdiviso, foliis oblongo-lanceolatis acuminatis serratis evanidinerviis, pedunculis aggregatis, thecæ oblongæ ovatæ apophysi obconica, operculo convexo. S. Magellanicum, Schwaegr. Suppl. I. pt. 4. p. 47. t. 14. Eremodon Magellanicus, Brid. Bryol. Univ. vol. i. p. 236.

Hab. Hermite Island, Cape Horn, on the horizontal limbs and dead stumps of old trees in the woods, growing in large tufts.

Calyptra conico-mitræformis, basi appendiculata, demum lacera, pallida, apice flavescens.

Our specimens, though not in the best state for the examination of the capsules, all possess apparently a peristome of eight teeth; nevertheless we do not consider it necessary to remove this moss from Splachnum. Bridel's genus Eremodon is not adopted by Bruch and Schimper, and is indeed untenable. Our moss has characters which induce us to doubt whether it should be referred to Tayloria or to Splachnum of Bruch and Schimper. Its affinity with the European Tayloria serrata and Rudolphiana is too striking to be overlooked; but the pale apophysis, though not wider than the capsule, is evidently that of a true Splachnum; while the peristome connects it with Dissodon, Br. and Sch.


7. GRIMMIA, Ehrh.

Peristomium simplex. Dentes sedecim, pyramidati, pertusi, rarius imperforati, reflexiles. Calyptra mitræformis. Theca æqualis.

1. Grimmia tortuosa, Hook. fil. et Wils.; caule pulvinato, foliis erecto-patentibus lineari-lanceolatis acuminatis piliferis siccitate tortuosis, theca immersa subsessili urceolata, operculo convexo apiculato. (Tab. CLI. fig. VII.)

Hab. Falkland Islands; dry quartz rocks on Mount Vernet, alt. 1,000 feet, very scarce.

Caules 3–4-lineares, pulvinati, subramosi. Folia conferta, erecto-patentia, subflexuosa, lineari-lanceolata, acuminata, pilifera, carinata, margine paulo incrassata, subplana, nervo valido, dorso prominente, excurrente, siccitate tortilia, subcrispata, opaca, atroviridia, areolis minutissimis, punctatis, basi majoribus, reticulatis, pellucidis ; perichætialia similia. Seta brevissima, vix ulla. Theca immersa, subrotunda, erecta, fusca, ore patulo. Annulus nullus. Peristomii dentes conniventes, siccitate erecti, subreflexi, pyramidati, integri, rubri. Operculum planiusculum, subrostellatum. Sporæ minimæ, ferrugineæ. Calyptra brevis, basi lacera, fusca, apice brunnea.