ad te mitto sublimem, teneram, flebilem, suavem, qualem demum divinus (si Musis vacaret) scripsisset Gastrellus: adeo scilicet sublimem ut inter legendum dormire, adeo flebilem ut ridere velis. Cujus elegantiam ut melius inspicias, versuum ordinem & materiam breviter referam. 1mus versus de duobus præliis decantatis. 2dus & 3us de Lotharingio, cuniculis subterraneis, saxis, ponto, hostibus, & Asia. 4tus & 5tus de catenis, sudibus, uncis, draconibus, tigribus & crocodilis. 6us, 7us, 8us, 9us, de Gomorrha, de Babylone, Babele, & quodam domi suæ peregrino. 10us, aliquid de quodam Pocockio. 11us, 12us, de Syriâ, Solymâ. 13us, 14us, de Hoseâ, & quercu, & de juvene quodam valde sene. 15us, 16us, de Ætna, & quomodo Ætnâ Pocockio sit valde similis. 17us, 18us, de tubâ, astro, umbrâ, flammis, rotis, Pocockio non neglecto. Cætera de Christianis, Ottomanis, Babyloniis, Arabibus, & gravissimâ agrorum melancholiâ; de Cæsare Flacco[1], Nestore, & miserando juvenis cujusdam florentissimi fato, anno ætatis suæ centesimo præmaturè abrepto. Quæ omnia cum ac-
- ↑ Pro Flacco, animo paulo attentiore, scripsissem Marone.
