Book hi.] THE MISCELLANIES. 89 velint, et cum quibus velint : medltatos autem in ejusmodi " agape" communionem, interdiu jam, a quibus velint mulieri- bus exigere Carpocratese (divinoe enim nefas est dicere) legis obedientiam. Has leges, ut sentio, ferre opportuit Carpo- cratem canum et suum et hircorum libidinibus. Mihi autem videtur, Platonem quoque male intellexisse, in Repuhlica dicentem, oportere esse communes omnium uxores : ut qui diceret eas quidem, qujB nondum nupserant, esse communes eorum, qui essent petituri, quemadmodum theatrum quoque est commune spectatorum ; esse autem unamquamque unius- cuj usque qui prgeoccupasset, et non amplius communem esse earn quse nupsisset. Xanthus autem in iis, quse scribuntui* Magica : " Coeunt autem," inquit, " magi cum matribus et filiabus : et fas esse aiunt coire cum sororibus, et communes esse uxores, non vi et clam, sed utrisque consentientibus, cum velit alter ducere uxorem alterius." De his et similibus liseresibus existimo Judam prophetice dixisse in epistola :
- ' Similiter quidem hi quoque somniantes " (non enim vigilantes
ad veritatem se applicant), usque ad illud : '^ Et os eorum loquitur superba." ^ CAPUT III. QUATEXUS PLATO ALIIQUE E VETERIBUS PRiEIVERIXT MAECIONITIS ALTISQUE H^RETICIS, QUI A NUPTIIS IDEO ABSTINENT QUIA CREATURAM MALAWI EXISTI- J[ANT ET NASCI HOMINES IN PCENAM OPINANTUR. Jam vero si et ipse Plato et Pythagorei, sicut etiam postea Marcionitas, malam existimarunt esse senerationem, louo-e abfuit, ut communes ipse poneret uxores. Sed Marcionitas quidem dicunt malam esse naturam, ex mala materia, et a justo factam opifice ac Creatore. Qua quidem ratione iio- lentes implore mundum, qui f actus est a Creatore, volunt abstinere a nuptiis, resistentes suo Creatori, et contendentes ad bonum, qui vocavit : sed non ad eum, qui, ut dicunt, Deus est diversis moribus prseditus. Unde cum nihil hie 1 Jude 8-17.
