Page:English Historical Review Volume 35.djvu/259

This page needs to be proofread.

1920 SIEGE OF LICHFIELD, 1643 251 dominantur : Dum vero gregarii Milites praedae magis, quam pugnae inhiant, inopinato repelluntur : Iterumque in ipso aditu concurritur ; comminus agitur : Haeret pede pes densusque viro vir : Turn induciis peractis utrinque respiratur, posteaque condicionibus latis, proximo mane, hostili praesidio cedent e, Princeps Clausum ingreditur sanctaque Dei domo lupis, et latronibus purgata, in pristinam nos vindiciis asserit libertatem. His peractis Richardus Bagottus Stafiordiensis, equestris familiae, et strenuissimus militum Tribunus, Clauso Praefectus renuntiatur, qui spiritu non minus provide, quam magno propugnacula molitur, in vallum aquam deducit, commeatum accersit, insidias explorat, tantumque subit sollicitudinis, ut sub eius praesidio, inexpugnabili iam fruamur securitate. Princeps autem pientissinao hoc erga Deum, et Ecclesiam munere faeliciter defunctus, postquam Templi sordes, et ruinas intimis praecordiorum suspiriis, diu diuque deflevisset, Aprilis 22*^° Oxoniam versus quam ocyssime avolat ad rebelles Essexianorum impetus contundendos. Nos vero insignes eius res gestas grata memoria usque et usque prosequemur, et pro virili nostra curabimus, ut fusius, iustoque volumine descriptae, in seram posteritatem transmittantur, ut eas mirentur, qui non possunt imitari. Rupertus Comes inter Palatinos pietate celsissimu^. Anagramma : Iste lupos superans, Ecclesiam nostram pie restituit. Marte Leo, placidaque Agnus pietate Rupertus Lichfeldense feris purgat ovile Lupis. Authore D. Griff: Higgs S.Th. D. et rever: Ecc. Cat. Licbf. Decano. Letters concerning Sir Maurice Eustace, Lord Chancellor of Ireland Sir Maurice Eustace, knight, was lord chancellor of Ireland from 1660 to 1665.^ When he died, after having amassed what was then the enormous fortune of £80,000, his will was disputed by rival claimants. The dispute must in its day have been something of a cause celebre. The documents put in as evidence, and now preserved in Somerset House and the Public Record Office, run into about 4,000 pages of manuscript. These are chiefly private letters and depositions. The suit arose from the unwilling- ness of the chancellor to dispose of his estate during his lifetime. In 1663 he had made a will of which he appointed as executors the earl of Anglesey and his own nephew John Keating. He had no children except an illegitimate son and daughter, but he had two nephews, Maurice and John Eustace, whose expecta-

  • For his life see J. R. OTlanagan, Lives of the Lord Chancellora and Keepers of the

Oreat Seal of Ireland, i. 358-77.