The following fragment from Diphilus conveys a very favourable idea of the spirit of the dialogue, in what has been termed the New Comedy of the Greeks,
or
Thus, in the literal version of Dalechampius: Hem amice, nunc ausculta quod dicturus sum tibi. Animal naturâ laboriosum homo est. Tristia vita secum assert plurima: Itaque curarum hæc adinvenit solatia: Mentem enim suorum malorum oblitam, Alienorum casuum reputatio consolatur, Indéque fit ea læta, et erudita ad sapientiam. Tragicos enim primùm, si libet, considera, Quàm prosint omnibus. Qui eget, Pauperiorem se suisse Telephum Cùm intelligit, leniùs sert inopiam. Insaniâ qui ægrotat, de Alcmeone is cogitet. Lippus est aliquis, Phinea cæcum is contempletur. Obiit tibi filius, dolorem levabit exemplum Niobes. Claudicat quispiam, Philocteten is respicito. Miser est senex aliquis, in Oeneum is intuetor. Omnia namque graviora quàm patiatur Infortunia quivis animadvertens in aliis cùm deprehenderit, Suas calamitates luget minùs.
