Page:Gospel of Saint John in West-Saxon.djvu/121

32. Gif God ys geswutelod on him, and God geswutelað hine on hym sylfum.^[1]

Ðys godspel gebyrað on frȳgedæg on þǣre fēorðan wucan ofer ēastron.

33. Lā bearn, nū gȳt ic eom gehwǣde tīd mid ēow. Gē mē sēceað; and swā ic þām Iudeon sǣde, Gē ne magon faran þyder þe ic fare; and nū ic ēow secge.^[2]

34. Ic ēow sylle nīwe bebod, þæt gē lufion ēow betwȳnan, swā ic ēow lufode.

35. Be þām oncnāwað ealle menn þæt gē synt mīne leorningcnihtas, gif gē habbað lufe ēow betwȳnan.^[3]

36. Simon Petrus cwæð tō him, Drihten, hwyder gǣst þū? Sē Hǣlend him andswarode and cwæð, Ne miht þū mē fylian þyder ic nū fare; þū færst eft æfter mē.

37. Petrus cwæð tō him, Hwī ne mæg ic þē nū fylian? Ic sylle mīn līf for ðē.^[4]

38. Sē Hǣlend him andswarode and cwæð, Đīn līf þū sylst for mē? Sōð ic þē secge, Ne crǣwð sē cocc ǣr ðū wiðsæcst mē þrīwa.

1. B, C, sylfon.
2. A, secað; A, iudeum; A, þar ðar (for þyder þe); A, and ic eow secge nu (changed order).
3. A, men; A, synd.
4. A, filian.