G. Ne lyste þē fægeres wīfes, and sceamfestes, and wel gelēredes, and goodra[1] þēawa, and [ðæt] sēo þīnum willum[2] wel unþēod[3] [sī], and hæbbe swīðe micle[4] spēde, and þē on nānum þingum[5] ne ābysige, nē ðē ne unǣmtige[6] to ðīnum wyllan?
A. Ne herast þū hī nā tō swīðe þæt ic hyre ā ðē mā wilige? Forðām me ne þincð nāwiht wyrse þām ðe God þēawian wile þonne wȳf tō hæbbene, þǣh hwā cwæðe þæt hyt sī betere tō habbenne for bearna gestrēone. Ic cwæðe þēah þæt hyt sī prēostum betere næbbe donne habbe. Forðī ic hohggode þæt ic scolde nān habban, forðī ic wolde bēon þī frēora Gode to þāwianne.
G. Ic gehȳre nū þæt þū ne tiohhast nān wīf to hæbbenne; ac ic wolde witan hwæðer ðe þū gȳt ǣnig[7] lufe oððe lust sī ǣnigre wemnesse.[8]
A. Hwī ācsast þū mā æfter ðām? Ne lyst mē nū þæs; ac gyf hyt mē ǣfre on lust becymð, ic hyt ondrēde[9] swā þāre nǣdran.[10] Hys mē lyst swā læng swā lǣs, and
R. Quid uxor? Nonne te delectat interdum pulchra, pudica,
morigera, litterata, vel quae abs te facile possit erudiri, afferens etiam dotis tantum, quoniam contemnis divitias, quantum eam prorsus nihilo faciat onerosam otio tuo, praesertim si speres certusque sis nihil ex ea te molestiae esse passurum?
A. Quantumlibet velis eam pingere atque cumulare bonis omnibus, nihil mihi tam fugiendum quam concubitum esse decrevi: nihil esse sentio quod magis ex arce dejiciat animum virilem, quam blandimenta feminea, corporumque ille contactus, sine quo uxor haberi non potest. Itaque, si ad officium pertinet sapientis (quod nondum comperi) dare operam liberis, quisquis rei hujus tantum gratia concumbit, mirandus mihi videri potest, at vero imitandus nullo modo: nam tentare hoc periculosius est, quam posse felicius. Quamobrem, satis, credo, juste atque utiliter pro libertate animae meae mihi imperavi non cupere, non quaerere, non ducere uxorem.
R. Non ego nunc quaero quid decreveris, sed utrum adhuc lucteris, an vero jam ipsam libidinem viceris. Agitur enim de sanitate oculorum tuorum.
A. Prorsus nihil hujusmodi quaero, nihil desidero; etiam cum horrore atque aspernatione talia recordor. Quid vis amplius? Et hoc
