þe wē hǣr[1] gesēoð, and hūru þæs ðē lǣs gyf hēo hefð unhāle. Ac þā, þe unhāle ǣagan hæbbað, magon beon īeð on þīstrum þonne on lēohte. Mē þincð þēah þæt þē ðince þæt þū habbe hāl ēagan.[2] Đū geþencst ðā hǣle þāra ēagan ðīnre sāwle, ac þū ne geðencst[3] þæt mycle lēoht þæt þū wilnast tō gesēonne. Ne gebelg þū þē wið[4] mē, þēah ic þē frāsige and ðīn fandige, forðām ic sceal þæt nēde dōn. Mē dincð þæt þū ne ongyte þē silfne.
A. Ne gebelge ic mē nāwiht wið þē, ac fagnige þæs þū cwyst, forþī ic wōt þæt þū sēcst mīne ðearfe.
G. Hwæðer þū nū ēniges[5] welan wilnige?
A. Gefirn ic hyt hohgode þæt ic hine sceolde forsēon. Ic hæbbe nū xxxiii wintra, and ic hæfde āne lēs þonne xx,[6] þā ic ērest hyt gehogede þæt ic hine ealles tō swīðe ne lufge. Þēah mē genōh cume, ne fagnige ic hys nā ful swīðe, nē hys ful ungemetlice ne brūce, nē ǣac māran getilige tō haldænne, þonne ic gemetlice bi bēon mage, and þā men on gehabban and gehealdan þe ic forðian sceal;[7] and þæt þæt þǣr ofer byð ic hohgie swā ændebyrdlice gedēlan swā ic ændebyrdlicost[8] mæg.
G. Wilnast þū ēniges wæorðsciþes?[9]
A. Ic þē andette þæt ic þat[10] wilnode oð mē nū aðrēað swīðe nīwan.
saepe repercuti et averti, atque ad illa sua obscura confugere? Tu
autem quid promoveris cogitas, quid velis videre non cogitas: et tamen tecum hoc ipsum discutiam, quid profecisse nos putas. Divitias nullas cupis?
A. Hoc quidem non nunc primum. Nam cum triginta tres annos agam, quatuordecim fere anni sunt ex quo ista cupere destiti, nec aliud quidquam in his, si quo casu offerrentur, praeter necessarium victum liberalemque usum cogitavi. Prorsus mihi unus Ciceronis liber facillime persuasit, nullo modo appetendas esse divitias, sed si provenerint, sapientissime atque cautissime administrandas.
R. Quid honores?
A. Fateor, eos modo, ac pene his diebus cupere destiti.
