þū gestyohhod hæafde tō forlētanne, and for nānum þingum eft tō gecyrran nolde: þæt is, ofermetta wela, and ofermytta wyrðscipe,[1] and ungemetlice rīclic and sēftlic lyf; and þȳ nū[2] ācsige ic þē hweðer þū, āðer oððe for heora lufum, oððe for ēniges þinges lufum, hym eft tōgeenan wille. Ic gehērde[3] ǣr þæt þū sēdest þæt þū þīne frēond lufodest, æfter Gode and æfter þīnum āgnum gewitte, ofer æalle oððre þing. Nū [ic] wolde witan hweðer þū for heora lufum woldest ðās þing eft underfōn.
A. Æall ic hyt wille eft underfōn for heora lufum, sapientiam, si tibi honore auctoritas creverit, eosque ipsos familiares tuos non posse cupiditatibus suis modum imponere, seque totos convertere ad quaerendum Deum, nisi et ipsi fuerint honorati, idque nisi per tuos honores dignitatemque fieri non posse? nonne ista etiam desideranda erunt, et ut proveniant magnopere instandum.
A. Ita est ut dicis.
R. Jam de uxore nihil disputo; fortasse enim non potest, et ducatur, existere talis necessitas: quanquam, si ejus amplo patrimonio certum sit sustentari posse omnes quos tecum in uno loco vivere otiose cupis, ipsa etiam concorditer id sinente, praesertim si generis nobilitate tanta polleat, ut honores illos quos esse necessarios jam dedesti, per eam facile adipisci possis, nescio utrum pertineat ad officium tuum ista contemnere.
A. Quando ego istud sperare audeam?
R. Ita istud dicis, quasi ego nunc requiram quid speres. Non quaero quid negatum non delectet, sed qui delectet oblatum. Aliud est enim exhausta pestis, aliud consopita. Ad hoc enim valet quod a quibusdam doctis viris dictum est, ita omnes stultos insanos esse, ut male olere omne coenum, quod non semper, sed dum commoves, sentias. Multum interest utrum animi desperatione obruatur cupiditas, an sanitate pellatur.
A. Quanquam tibi respondere non possum, nunquam tamen mihi persuadebis ut hac affectione mentis, qua nunc me esse sentio, nihil me profecisse arbitrer.
R. Credo propterea tibi hoc videri, quia quamvis ista optare posses, non tamen propter seipsa, sed propter aliud expetenda viderentur.
A. Hoc est quod dicere cupiebam: nam quando desideravi divitias, ideo desideravi ut dives essem, honoresque ipsos, quorum cupiditatem modo me perdomuisse respondi, eorum nescio quo nitore delectatus
