ungelympa. Đū hǣtst[1] mē forlǣtan þā unrōtnesse, ðȳ lǣst ic āwðer oððe on mōde oððe on līchaman þȳ mettrumra sī; and ic ne ongyte nāne trimðe nē on mōde nē on līchaman, ac æom ful nāh ormōd[2]. Ac ic þē halsige, gyf ðū on ænigne wīsan mage, þæt þū mē lǣde[3] on sumne scyrtran wæg, sume dǣle nǣar þām lēohte[4] ðæs andgyttes þe ic lange wilnode, and gīet ne myhte tō cuman uncūð; þǣah mē syððan scamige þæt ic eft hāwige wið ðāra ðēostra þe ic ǣr wilnode[5] to forlǣtanne, gyf ic ā genēalēce ðām lēohte.
G. Uton ændian þās bōc nū hǣr rihte[6] and secgen on ōðræ[7] bēc scyrtran wæg gyf wet magen.
A. Næse, lā nese; uton ne forlǣtan gȳet ðās boc ǣr ic sweotolor ongytan magæ þæt þæt wit embe sint.
G. Mē þincð þæt ic scyle swā dōn swā þū mē bytst[8]. Sum þing me tīht on þæt, ic nāt hwæt, būte ic wēne þæt hyt sī se God þe ðū æfter spurast.
A. Sī ðām þanc ðe þē manað, and ǣac þē, gyf þū hym hære. Lǣd mē þider þū wylle; ic þē folige gyf ic mæg.
G. Mē ðincð þæt ðille gȳt witan þæt ylce þæt þū ǣr woldest be Gode and be þīnre sāwle.
non videam? aut valetudinem corporis considerare me jubes, cum ego ipse tabe confectus sim? Sed, quaeso te, si quid in me vales, ut me tentes per aliqua compendia ducere, ut vel vicinitate nonnulla lucis illius, quam, si quid profeci, tolerare jam possum, pigeat oculos referre ad illas tenebras, quas reliqui; si tamen relictae dicendae sunt, quae
caecitati meae adhuc blandiri audent.
A. Concludamus, si placet, hoc primum volumen, ut jam in secundo aliquam, quae commoda occurrerit, aggrediamur viam. Non enim huic affectioni tuae a moderata exercitatione cessandum est.
A. Non sinam omnino concludi hunc libellum, nisi mihi modicum quo intentus sim de vicinia lucis aperueris.
R. Gerit tibi ille medicus morem. Nam nescio quis me quo te ducam fulgor invitat et tangit. Itaque accipe intentus.
A. Duc, oro te, ac rape quo vis.
R. Animam te certe dicis, et Deum velle cognoscere?
