Page:King Alfred's Old English version of St. Augustine's Soliloquies - Hargrove - 1902.djvu/118

54 CONFESS ALL DOUBTS

byddan þæt ic hyt gefremman mage, swā þū mē gefirn ǣr lǣrdest; lǣr mē nū gyf þū wille^[1].

G. Dō þæt mē ǣrest and secge mē eft, siððan^[2] þū þis āsmāead hæbbe hwæt^[3] þē þisses līcie, and gif þē be ǣngum þissa þinga āwiht twēoge, þonne secge þū mē þæt.

Hēr^[4] endiað þā blōstman þǣre forman bōcum.

ipsum deprecor, ut plurimum possim, nisi quid forte amplius a me desideras.

R. Bene habet interim, facies postea quidquid jam visus ipse praeceperit.

1. lær me me gyf wille þu wille.
2. siððam.
3. hæwet.
4. er, but space left for H.