Page:The Works of Abraham Cowley - volume 1 (ed. Aikin) (1806).djvu/122

Si mihi natali Musarum adolescere in arvo.
Si benè dilecto luxuriare solo,
Si mihi de doctâ licuisset pleniùs undâ
Haurire, ingentem si satiare sitim,
Non ego degeneri dubitabilis ore redirem,
Nec legeres nomen fusa rubore meum.
Scis benè, scis quæ me tempestas publica mundi
Raptatrix vestro sustulit è gremio,
Nec pede adhuc firmo, nec firmo dente, negati
Poscentem querulo murmure lactis opem.
Sic quondam, aërium vento bellante per æquor,
Cum gravidum autumnum sæva flagellat hyems,
Immatura suâ velluntur ab arbore poma,
Et vi victa cadunt; arbor & ipsa gemit.
Nondum succus inest terræ generosus avitæ,
Nondum sol roseo redditur ore pater.
O mihi jucundum Grantæ super omnia nomen!
O penitùs toto corde receptus amor!
O pulchræ sine luxu ædes, vitæque beatæ,
Splendida paupertas, ingenuúsque, decor!
O chara ante alias, magnorum nomine regum
Digna domus! Trini nomine digna Dei!
O nimium Cereris cumulati munere campi,
Posthabitis Ennæ quos colit illa jugis!
O sacri fontes! & sacræ vatibus umbræ,
Quas recreant avium Pieridúmque chori!
O Camus! Phœbo nullus quo gratior amnis!
Amnibus auriferis invidiosus inops!