This page needs to be proofread.
DISPOSSESS.
- = wat ga je uitvoeren? He —d on them for the amount of £ 500, to his own order = trok op hen - - -; —d = geneigd, gezind, gestemd: I am not —d to it = niet voor gedisponeerd; He has a disposing mind for it = neiging; Disposition, [d|isp[e]z`i[vs]'n], subst. schikking, indeeling, gesteldheid, beschikking, neiging, gezindheid, aard, aanleg: The house is at your — = te uwer beschikking; I had the worst —ed donkey = kwaadwilligste ezel.
- Dispossess, [d|isp[e]z`es], uit het bezit verdrijven, berooven, bevrijden: He was —ed from (of) the throne by his brother; subst. —ion.
- Dispraise, [d|ispr`e`iz], subst. blaam, verwijt; — verb. laken, berispen, verwijten.
- Disproof, [d|ispr`ûf], weerlegging.
- Disproportion, [d|ispr[e]p`ö[vs]'n], subst. wanverhouding, onevenredigheid; — verb. onevenredig maken; —able = —al = —ate = ongelijk, onevenredig; subst. D|isprop|ortion`a`lity = D|isprop`o`rtionateness.
- Disprovable, [dispr`ûv[e]b'l], weerlegbaar, berispelijk; Disprove, [d|ispr`ûv], weerleggen.
- Disputable, [d`ispjut[e]b'l], [d|ispj`ût[e]b'l], betwistbaar; twistziek; Disputant, [d`ispjut'nt], subst. disputant, opponens; adj. betwistend, strijdig; Disputation, [d|ispjut`e`i[vs]'n], woordentwist; D|isput`atious = twistziek, tot opponeeren geneigd; Dispute, [d|ispj`ût], subst. woordentwist, debat, geschil; — verb. twisten, debatteeren, betwisten, verdedigen: Beyond (Past, Without) — = zonder kwestie; To arrange (settle) a — = bijleggen; He —d for the empire = hij betwistte een ander het bezit van; Disputed = betwist.
- Disqualification, [d|iskw|olifik`e`i[vs]'n], onbevoegdverklaring, uitsluiting, onbevoegdheid; Disqualify, [d|iskw`olif|a|i], onbevoegd (onbekwaam) verklaren (maken), uitsluiten.
- Disquiet, [d|iskw`a`iit], subst. angst, onrust; — verb. verontrusten, kwellen; —ous = angst- of onrustwekkend; —ude = onrustigheid, ongerustheid.
- Disquisition, [d|iskwiz`i[vs]'n], verhandeling, onderzoek; D|isquis`i`tional, onderzoekings{{...|4
- Disraeli, [d|isr`e`ili].
- Disregard, [d|isrig`âd], subst. minachting, verwaarloozing; — verb. geringschatten, in den wind slaan, negeeren; adj. —ful.
- Disrelish, [d|isr`eli[vs]], subst. afkeer, tegenzin; — verb. geen zin hebben in, een afkeer hebben van; tegen maken.
- Disrepair, [d|isrip`ê[e]], verval, bouwvalligheid.
- Disreputable, [d|isr`epjut[e]b'l], berucht, schandelijk; Disrepute, [d|isripj`ût], subst. slechte naam, oneer, schande: To bring into — = To bring — upon = in discrediet brengen; To fall (sink) into — = in kwaden reuk komen.
- Disrespect, [d|isrisp`ekt], subst. geringschatting, minachting, oneerbiedigheid; — verb. geringschatten; D|isresp|ectab`i`lity = onwaardigheid, onsoliditeit; —able = onwaardig, onsolide; —ful = oneerbiedig, onbeleefd, minachtend.
- Disrobe, [d|isr`o`ub], uitkleeden, berooven.
- Disroot, [d|isr`ût], ontwortelen.
